Edith Eger was 16 jaar oud toen ze in 1944 naar Auschwitz werd gedeporteerd. Haar ouders werden direct naar de gaskamer gestuurd, Edith werd gedwongen om voor Mengele te dansen. Haar onverschrokkenheid hielp haar en haar zusje te overleven, al waren ze nog maar nauwelijks in leven toen het kamp eindelijk werd bevrijd.
Zij schrijft oa.
VRIJHEID
Als ik mijn vorm van therapie een naam zou moeten geven, zou ik hem waarschijnlijk ‘keuzetherapie’ noemen, omdat VRIJHEID draait om een KEUZE. Het draait om kiezen voor medeleven (compassie), humor, optimisme, intuïtie, nieuwsgierigheid en zelfexpressie.
LITTEKEN
Misschien moet je als je wilt genezen niet het litteken willen uitwissen of het litteken willen repareren. Genezen betekent dat je de wond moet verzorgen.
KEUZE
Hoe gemakkelijk blijven we vasthouden aan de keuzes die we hadden kunnen of moeten maken.
Het is de keuze die ik nu maak. De keuze om mezelf te accepteren om wie ik ben: menselijk, niet perfect. En de keuze om verantwoordelijk te zijn voor mijn eigen geluk. Om mezelf mijn tekortkomingen te vergeven en mijn onschuld terug te winnen. Om op te houden met me af te vragen waaraan ik het verdiend heb om het overleefd te hebben.
LEVEN
Ik kan het verleden nooit veranderen. Maar er is een leven dat ik kan redden en dat is het mijne. Het leven dat ik nu leef, dit kostbare moment.